καναβόκοκκος

και κανναβόκοκκος / καναβόκοκκος και κανναβόκοκκος, ἡ (Α)

σπόρος κάν(ν)αβης, καν(ν)αβιού.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κάν(ν)αβις + -κοκκος (< κόκκος), πρβλ. καλλί-κοκκος, σταφυλόκοκκος].